เทคนิค 4/28... ฉันขึ้นเครื่องบิน DL0171 MSP (มินนิอาโปลิสเซนต์พอล) ไป ICN (อีชอนโซล) เที่ยวบินตรง ฉันตื่นเต้นมาก เพราะเที่ยวบินเพิ่งเปิดตัวเมื่อต้นเดือนนี้ บินตรงจากบ้านเกิดของฉันไปยังเมืองที่รักของฉัน... โซล (จริงๆ แล้วคืออินชอน)
ในฐานะนักบินประจำของเดลต้า ฉันได้รับการอัปเกรดเป็นที่นั่งริมทางเดินในตอนเช้า และจากนั้นได้รับการอัปเกรดเป็นเดลต้าคอมฟอร์ตพลัส (ไม่แน่ใจว่าพลัสมีความสำคัญอะไร) เมื่อขึ้นเครื่อง

จนถึงตอนนี้ การเดินทางราบรื่นไม่มีที่ติ
เที่ยวบินราบรื่นอย่างไม่มีที่ติ แทบไม่มีการกระแทก (ยกเว้นที่คาดหวังไว้เหนือรัสเซีย จีน และเกาหลีเหนือ มีการกระแทกเสมอที่นั่น) จริงๆ แล้วฉันได้รับอาหารพิเศษที่ปราศจากนมและมังสวิรัติของฉัน

ซึ่งเป็นเรื่องแปลก เพราะบ่อยครั้งที่สิ่งต่างๆ จะบิดเบี้ยวในกระบวนการออกตั๋ว และฉันมีที่นั่งสองที่นั่งสำหรับตัวเอง

สิ่งที่เหลืออยู่คือการนอนหลับ
และฉันไม่ได้นอนหลับ
ไวน์สปาร์กลิงสองแก้วและไวน์แดงหนึ่งแก้วเข้าไป ฉันเริ่มสาปแช่งพ่อแม่ของฉันสำหรับประวัติศาสตร์อันยาวนานของความอดทนต่อแอลกอฮอล์ที่ยอดเยี่ยมของเรา กลัวว่าพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินจะเริ่มตัดสินฉัน ฉันจึงหยุดมันไว้เมื่อเหลืออีกหกชั่วโมงก่อนบินและเพลิดเพลินกับชาเขียวและภาพยนตร์สองสามเรื่อง
ถ้าคุณเบื่อบนเครื่องบิน อย่ากลัว นี่คือคำแนะนำสองสามข้อ:
1. The Return of Mary Poppins
ภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม ย้อนกลับไปอย่างยอดเยี่ยม ฉันจะซื่อสัตย์ว่าฉันไม่ได้ใส่ใจจริงๆ แต่ก็ยอดเยี่ยมเมื่อฉันทำและยอดเยี่ยมสำหรับเสียงพื้นหลัง
2. Ralph Breaks the Internet
แม้ว่าตอนต้นจะขาดหายไปบ้าง แต่ก็ดีขึ้นมากใน (ของทั้งหมด) ฉากที่มีเจ้าหญิงดิสนีย์ทั้งหมด ฉันพบว่าตัวเองยิ้มเมื่อดิสนีย์พิกซาร์เยาะเย้ยตัวละครที่ได้รับความนิยมมากที่สุดตลอดประวัติศาสตร์
3. แฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์... แต่เป็นภาษาเกาหลี
คุณจะไม่เสียใจกับสิ่งนี้
4. I Feel Pretty
เพียงแค่การเลือกภาพยนตร์แบบสุ่ม Amy Schumacher ทำลายมันด้วยการนำเสนอเรื่องราวชีวิตจริงที่น่าอึดอัดอย่างน่าขันที่ทำให้คุณรู้สึกสวยงามมากขึ้นภายใน

ฉันรู้สึกใจร้อนเมื่อเวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงกลายเป็นนาที และทันใดนั้นเราก็วางถาดและที่นั่งในตำแหน่งตั้งตรง ฉันเกือบจะสั่นเหมือนชิวาว่าที่มีความสุขขณะที่ฉันส่งรายละเอียดการมาถึงของฉันไปยังมินกยูผ่าน Kakaotalk มันผ่านไปกว่าสามเดือนแล้วนับตั้งแต่ฉันเห็นคนรักของฉันครั้งสุดท้าย และฉันแทบรอไม่ไหว
ฉันเดินเร็วผ่านศุลกากรและตรวจคนเข้าเมืองเร็วกว่านักเดินเร็วโอลิมปิกจากจีนที่คุณเคยเห็น ฉันแวะไปที่ห้องน้ำเพื่อแต่งตัวในขณะที่รอสัมภาระ
อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณต้องการครีมทาถู แต่ไม่สามารถเข้าถึงได้ กระดาษเช็ดมือ + สบู่
ฉันยังคงไม่มีสัมภาระ (และมีบาดแผลสงครามจากครั้งสุดท้าย) ฉันโทรหา มินกยู เพื่อประหยัดเวลา เขากำลังรออยู่ทางด้านหลังกำแพง มันรู้สึกเหมือนยุค 80 ในเบอร์ลิน
"ภารกิจของคุณคือการหาฉัน" เขาประกาศ
"ที่ไหน?"
"ในห้องน้ำ"
"แล้วฉันก็หาคุณไม่เจอ"
"ในห้องน้ำหญิง"
".... คุณทำแบบนั้นไม่ได้"
"งั้นฉันจะวิ่งหนีคุณ"

ในที่สุดกระเป๋าของฉันก็มาถึง เหมือนฝาแฝดที่เกิดมา ฉันจับมันส่งเอกสารศุลกากรและพุ่งผ่านประตู
ฉันสแกนฝูงชนของเพื่อนและสมาชิกในครอบครัว มองหาคู่ของพวกเขา ฉันสับสนเพราะไม่สามารถเห็นแฟนหนุ่มรูปร่างโดริโทสของฉัน (ไหล่กว้าง เอวเพรียว)
โอ้ พระเจ้า เขากำลังซ่อนตัวอยู่จริงๆ
ฉันเบี่ยงไปทางขวา ยังคงมองหาเขาอยู่ ทันใดนั้น ผู้ชายหล่อคนนี้ก็ออกมาจากด้านหลังป้ายโฆษณา แขนกางออกเหมือนพระเยซูในครรลองครั้งที่สอง
คำพูดล้มเหลวและสิ่งเดียวที่ฉันจัดการได้คือเสียงแหลมสูงขณะที่ฉันโอบกอดเขา เตรียมตัวจะลอยขึ้นไปชั่วขณะในขณะที่เขาล้มหลังลงและจับฉัน
กระเป๋าของฉันที่มีความสามารถในการกลิ้งได้อย่างน่าทึ่งหนีไปเอง และเราต้องแยกทางกันเพื่อติดตามกระเป๋าเดินทางทั้งสามใบ ฉันหยุดยิ้มไม่ได้ขณะที่เรามุ่งหน้าไปที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อเติมบัตร t ของฉัน ฉันตื่นเต้นที่จะใช้ภาษานี้ใหม่อีกครั้ง แต่มันก็เหมือนกับการกระโดดลงสระน้ำเย็นด้วยเท้าทั้งสองข้าง