2019.04.29 เกาหลีใต้ บันทึกแรก (ตอนที่ 1)

เทคนิคแล้วคือวันที่ 28 เมษายน... ฉันขึ้นเครื่องบิน DL0171 จาก MSP (มินนิอาโปลิส เซนต์พอล) ไปยัง ICN (อินชอน โซล) เที่ยวบินตรง ฉันตื่นเต้นมาก เพราะเที่ยวบินนี้เพิ่งเปิดให้บริการเมื่อต้นเดือน เดินทางตรงจากบ้านเกิดของฉันไปยังเมืองในดวงใจ... โซล (หรืออินชอนอย่างถูกต้อง)
ในฐานะผู้โดยสารประจำของเดลต้า ฉันได้รับการอัพเกรดที่นั่งในตอนเช้าเป็นที่นั่งริมทางเดิน และต่อมาได้รับการอัพเกรดเป็น Delta Comfort PLUS (ไม่แน่ใจว่าคำว่าพลิกมีนัยสำคัญอะไร) เมื่อขึ้นเครื่องแล้ว

เพลงที่คุณควรฟังขณะอ่านบทความนี้

รูปภาพ
จนถึงตอนนี้ การเดินทางราบรื่นไร้ที่ติ
เที่ยวบินราบรื่นอย่างเหลือเชื่อ แทบไม่มีการกระแทกเลย (ยกเว้นช่วงที่คาดว่าจะเจอเหนือรัสเซีย จีน และเกาหลีเหนือ ซึ่งมีการกระแทกอยู่เสมอ) ที่จริงแล้ว ฉันได้รับอาหารมังสวิรัติที่ปราศจากผลิตภัณฑ์นมตามที่ฉันขอ

ซึ่งเป็นเรื่องที่หายาก เพราะบ่อยครั้งที่กระบวนการออกตั๋วเครื่องบินมักจะผิดพลาด และฉันมีที่นั่งสองที่นั่งให้ตัวเองได้ใช้คนเดียว

สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือการนอนหลับ
และฉันก็ไม่ได้นอน
หลังจากดื่มไวน์สปาร์กลิงสองแก้วและไวน์แดงอีกหนึ่งแก้ว ฉันก็เริ่มสาปแช่งพ่อแม่ของฉันสำหรับประวัติศาสตร์อันยาวนานของครอบครัวเราที่มีความทนทานต่อแอลกอฮอล์ที่ยอดเยี่ยม กลัวว่าพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินที่ดูแลเครื่องดื่มของฉันทั้งหมดจะเริ่มตัดสินฉัน ฉันจึงหยุดดื่มเมื่อเหลือเวลาบินอีกหกชั่วโมง และดื่มชาเขียวและดูหนังไปอีกสองสามเรื่อง
ถ้าคุณเบื่อบนเครื่องบิน อย่ากลัวไปเลย นี่คือคำแนะนำบางส่วน:
1. แมรี่ ป๊อปปินส์ กลับมาแล้ว
ภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม ย้อนรอยความทรงจำที่ดีมาก ฉันต้องสารภาพว่าฉันไม่ได้สนใจดูมากนัก แต่ก็ยอดเยี่ยมเมื่อฉันดู และยอดเยี่ยมสำหรับเสียงประกอบ
2. ราล์ฟ ร้ายกาจออนไลน์
ถึงแม้ว่าตอนต้นจะดูน่าเบื่อไปหน่อย แต่ก็สนุกขึ้นมากในฉากที่มีเจ้าหญิงดิสนีย์ทั้งหมด ฉันยิ้มไม่หยุดเมื่อดิสนีย์พิกซาร์ล้อเลียนตัวละครยอดนิยมตลอดกาลของพวกเขา
3. แฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์... แต่เป็นเวอร์ชั่นภาษาเกาหลี
คุณจะไม่ผิดหวังแน่นอน
4. ฉันรู้สึกสวย
เป็นเพียงตัวเลือกภาพยนตร์แบบสุ่มๆ เอมี ชูแมคเกอร์ ทำได้อย่างยอดเยี่ยมในเรื่องราวที่ดูงุ่มง่ามแบบฮาๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์ในชีวิตจริง ที่ทำให้คุณรู้สึกสวยขึ้นเล็กน้อยภายในใจ

ฉันเริ่มใจร้อนเมื่อเวลาผ่านไปจากชั่วโมงเป็นนาที และทันใดนั้นเราก็เริ่มเก็บถาดอาหารและปรับเบาะให้อยู่ในตำแหน่งตั้งตรง ฉันสั่นแทบไม่หยุดด้วยความตื่นเต้นขณะส่งข้อความรายละเอียดการมาถึงของฉันไปยังมินกยูทาง Kakaotalk ผ่านไปกว่าสามเดือนแล้วนับตั้งแต่ฉันได้เจอคนรักของฉัน และฉันแทบรอไม่ไหวแล้ว
ฉันเดินเร็วผ่านด่านศุลกากรและตรวจคนเข้าเมืองเร็วกว่านักกีฬาเดินเร็วจากจีนที่คุณเคยเห็นมาทั้งหมด ฉันแวะเข้าห้องน้ำเพื่อแต่งตัวให้สดชื่นระหว่างรอสัมภาระ
โดยวิธีการ ถ้าคุณต้องการใช้ครีมทาใต้วงแขนแต่ไม่มีให้ใช้ กระดาษเช็ดมือ + สบู่ก็ช่วยได้
ยังคงไม่มีสัมภาระ (และมีบาดแผลทางจิตใจจากครั้งที่แล้ว) ฉันโทรหามินกยูเพื่อฆ่าเวลา เขากำลังรออยู่ด้านหลังกำแพง รู้สึกเหมือนยุค 80 ที่เบอร์ลินเลย
"ภารกิจของคุณคือการตามหาฉัน" เขากล่าว
"ที่ไหนล่ะ"
"ในห้องน้ำ"
"งั้นฉันก็หาไม่เจอสิ"
"ในห้องน้ำหญิง"
".... ไม่ได้นะ"
"งั้นฉันจะวิ่งหนีเธอ"

ในที่สุดกระเป๋าของฉันก็มาถึง เหมือนฝาแฝดที่เกิดมาพร้อมกัน ฉันคว้ามัน ส่งเอกสารศุลกากร และวิ่งผ่านประตูออกไป
ฉันสแกนหาเพื่อนและสมาชิกในครอบครัวที่มารอรับ ฉันรู้สึกงงเพราะหาแฟนรูปทรงโดริโทสของฉันไม่เจอ (ไหล่กว้าง เอวบาง)
โอ้ พระเจ้า เขากำลังซ่อนตัวอยู่จริงๆ
ฉันเลี้ยวขวาแล้วมองหาเขาต่อไป ทันใดนั้น ผู้ชายหล่อคนนี้ก็โผล่มาจากหลังป้ายโฆษณา แขนกางออกเหมือนพระเยซูในวันสิ้นโลก
ฉันพูดไม่ออกและสามารถทำได้เพียงส่งเสียงกรีดร้องอย่างแหลมสูงขณะโผเข้ากอดเขา ลอยตัวขึ้นไปสักพักก่อนที่เขาจะเอนตัวกลับและรับฉันไว้
กระเป๋าของฉันที่มีล้อหมุนได้อย่างราบรื่นกำลังหนีไปเอง และเราต้องแยกกันเพื่อตามหากระเป๋าเดินทางทั้งสามใบ ฉันหยุดยิ้มไม่ได้ขณะที่เราไปที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อเติมเงินในบัตร T-money ของฉัน ฉันตื่นเต้นที่จะได้ใช้ภาษาเกาหลีอีกครั้ง แต่ก็เหมือนกับการกระโดดลงสระน้ำเย็นๆ ด้วยเท้าทั้งสองข้างพร้อมๆ กัน